Lentis Magazine, 4-2021
Aad Stikkelorum over zijn 37 jaar Lentis
Door Mariëlle Splint
Aad Stikkelorum werkt ruim 37 jaar bij onze organisatie, onder meer bij vastgoed. Door de jaren heen is er veel veranderd. Ons gesprek begint met de telefonie. ‘Mobiele telefonie was er toen nog niet. Je had een vast toestel op je telefoon staan. Als je naar buiten wilde bellen moest je eerst een nul intypen, dan kreeg je een telefonist aan de lijn die je het nummer moest geven. Dan zat je te wachten totdat zij het nummer intikte en pas dán kon je met een firma van buiten praten. Later kregen de leidinggevenden een eigen buitenlijn. Dat was heel wat! En nog later kreeg de rest van het personeel wel een buitenlijn, maar mocht je geen dure 06- nummers draaien, laat staan 0800- nummers. Na de vaste telefoon stapten we volledig over naar mobiele telefoons. Niemand heeft nu meer een vaste lijn.’
Bier tussen de middag
Aad vertelt verder. ‘Ik heb ook een tijd het personeelsrestaurant gedaan,’ hij gebaart naar buiten, ‘de Schakel, wat nu plat ligt. Ik draaide 800 gulden omzet in mijn eentje. Als je wat wilde eten kocht je 12 ‘componentjes’ voor 5,75. Een kop soep was twee componentjes, vlees drie componentjes. Zo kon je je maaltijd samenstellen. Dat was nog de tijd dat er ook bier getapt werd tussen de middag. Een flesje bier kostte 75 cent. Een stuk of vijf zes mensen dronken altijd bier aan de bar en wilden allemaal een rondje geven, want dat kostte geen drol. Zo had je een groepje mensen die gerust vijf rondjes bier wegtikten in een half uur pauze en daarna weer terug ging naar de afdeling. Hoe ze daar aankwamen heb ik nooit meegekregen.’ Aad vertelt hoe de verkoop van sigaretten op een gegeven moment werd teruggeschroefd. Toen was het doodnormaal om in het restaurant en de vergadering te roken, maar het bestuur wilde de verkoop stopzetten. ‘Ik kwam toen op veilingen en zat in de kofferbakhandel,’ vertelt hij met pretoogjes, ‘je kocht een doos met 55 sloffen belastingvrij, en dat verkocht je dan door. Dat wisten mensen natuurlijk van mij. Op een gegeven moment voelde dat toch niet helemaal lekker, en ben ik daar op Dennenoord dus maar mee gestopt.’
Grote feesten
De grote feesten die Lentis vroeger organiseerde hebben een legendarische reputatie gekregen. Op een van de eerste feesten kwam hij nog als gast met zijn vrouw, maar daarna werd hij vanwege zijn horeca-ervaring achter de schermen gevraagd. Grote feesten waren het. Met circustenten, bekende artiesten, steltenlopers en behandelaren die soms op gebreide sokken stonden te swingen op de muziek. ‘Mijn vrouw dacht bij sommigen dat het cliënten waren!’, vertelt Aad lachend. Cliënten werden vanuit de hele provincie met de bus opgehaald: Delfzijl, Winschoten, Groningen noem het maar op. Rond een uur of 01:00 vertrok de laatste bus terug. ‘Het was een groot feest, ook daar werd gewoon getapt. Om 01:00 liepen mensen nog vrolijk over het terrein heen. Ze hadden totaal geen haast om terug te gaan naar de locaties in de provincie. Toen vroegen we hoe ze naar huis kwamen zei een van hen: ‘Ach, we lopen hier gewoon de snelweg op. Er is altijd wel iemand die belt naar de politie, worden we gewoon in Groningen afgezet.’ Een week later sprak Aad een van hen in Winschoten. Het was exact gegaan zoals voorspeld!
Met de kerststal op een auto
Toen onder meer de marktwerking zijn intrede deed in de zorg en de boeken transparant en open moesten zijn liep het legendarische gehalte van de evenementen helaas terug. Dat Aad op een zeker moment kerstpakketten uit een zeecontainer moest gaan uitdelen vond hij toch wel heel erg schraal. Hij timmerde een kerststal in elkaar op een vrachtautootje en trok het pak van de kerstman aan. ‘Die wagen was veel te breed. ‘Ik heb de stal op het eind maar ter plekke uit elkaar gehaald, want ik maaide anders zo de fietsers van het pad af!’ Van 9:00 tot 11:30 konden mensen hun kerstpakket afhalen, en ’s middags weer. Met warme chocomel erbij bracht Aad kerst, cadeaus en gezelligheid naar de medewerkers toe!
